29 Şubat 2012 Çarşamba

geceler vardır

Merhaba gece; Uğultulu bir günün ardından Araladın sessiz ayazımı karanlık odamdan Bu kaçıncı kayboluş bilmiyorum Sonsuzluğun en basit birikimi olan ben Yine yenildim Umursamaz duruşuma sakın aldanmayasın İçimde erirken hece dağları ve ruhumda batarken sevda adaları Ve sellere karışırken ben yine sensizim Yalnız kalınca hep seni buldum bir hayalin ardından yanımda Bir türlü bırakmadı yakamı tutsaklığın,esaretin,vefasızlığın prangaları yüreğimi Oysa o tutmalıydı hep ellerimi Razıydım gönül mahpusluğuna bir ömür Müebbet de yemeye tek celsede Şimdi sessiz çığlıklarımı yazıyorum Ara sıra gıcıklık eden kalemime inat Döküyorum içimi çizgilerin üzerine Hüzünler mimliyorum Heceler asıyorum her yaprağın her satırına Her insan bir imkansıza bağlanır benim imkansızım Sanki yanımda iken çok yakın sandığım o Aslında sadece bana görünen rüyaymış Varsın ecelime bahane olsun Varsın gecelerime gardiyan olsun Varsın bana özel bir rüya olsun Nasıl olsa bir gün yalanlar arkalarını dönecek İşte o gün herkes gerçekleri görecek Yüzleşme çok mu zor gece söylesene Ne olur söyle Senden sonra kaç sabah sonra dönecek Sence taşıyabilir mi bu gerçeği yalan Ve yalnız bir insan ne kadar mutludur Ve ne kadar mutluluk oynayabilir hayata Susuyor musun yine gece yine cevapsız mı kaldı tüm çağrılar Sen sabaha kadar cevap bul şimdi ben ona rüyayım Nasıl olsa burdayım Elveda gece hadi hoşçakal...