29 Şubat 2012 Çarşamba
geceler vardır
Merhaba gece;
Uğultulu bir günün ardından
Araladın sessiz ayazımı karanlık odamdan
Bu kaçıncı kayboluş bilmiyorum
Sonsuzluğun en basit birikimi olan ben
Yine yenildim
Umursamaz duruşuma sakın aldanmayasın
İçimde erirken hece dağları ve ruhumda batarken sevda adaları
Ve sellere karışırken ben yine sensizim
Yalnız kalınca hep seni buldum bir hayalin ardından yanımda
Bir türlü bırakmadı yakamı tutsaklığın,esaretin,vefasızlığın prangaları yüreğimi
Oysa o tutmalıydı hep ellerimi
Razıydım gönül mahpusluğuna bir ömür
Müebbet de yemeye tek celsede
Şimdi sessiz çığlıklarımı yazıyorum
Ara sıra gıcıklık eden kalemime inat
Döküyorum içimi çizgilerin üzerine
Hüzünler mimliyorum
Heceler asıyorum her yaprağın her satırına
Her insan bir imkansıza bağlanır benim imkansızım
Sanki yanımda iken çok yakın sandığım o
Aslında sadece bana görünen rüyaymış
Varsın ecelime bahane olsun
Varsın gecelerime gardiyan olsun
Varsın bana özel bir rüya olsun
Nasıl olsa bir gün yalanlar arkalarını dönecek
İşte o gün herkes gerçekleri görecek
Yüzleşme çok mu zor gece söylesene
Ne olur söyle
Senden sonra kaç sabah sonra dönecek
Sence taşıyabilir mi bu gerçeği yalan
Ve yalnız bir insan ne kadar mutludur
Ve ne kadar mutluluk oynayabilir hayata
Susuyor musun yine gece yine cevapsız mı kaldı tüm çağrılar
Sen sabaha kadar cevap bul şimdi ben ona rüyayım
Nasıl olsa burdayım
Elveda gece
hadi hoşçakal...