29 Şubat 2012 Çarşamba
MASALINIZ
insan hayatı dünyada geçen bir senaryodur.ninnilerle başlar ve acılarla son bulur.senaryo, bizden kibritçi kız masalındaki gibi soğuk karlı bir yılbaşı gecesi, sokağın en kuytu köşesinden başlayarak bir yol çizmemizi ister.yolların kimisi zik-zak çizer, kimisi yol olsun ne olursa olsun der, kimisi doğru başlar sonradan bozulur, kimisi daha başlıyamamıştır.çünkü zordur; bir yol çizipte o yoldan gidebelmek...zordur; yalnızlık gerçeğinden korkmak ve zordur bu gerçeğe göğüs geriyor olmak.
her çit aşılabilir, her sorun yok sayılabilir.yalnızca hayatımızın gecesinin karanlığını üstümüzden yırtıp bir kenara atmamız gerekir.böylelikle gecemizin ardından parlak bir güneş doğacaktır...gecemizin gündüzü; çizipte karladığımız yolumuza hiç başlamamış gibi kabul etmemizi, kulaklarımızı sivrisinek vızıltılarına ve hayatın yalancı gerçeklerine tıkamamızı sağlayacaktır.ve unutmayın ki zamanın matematikteki sıfır gibi yok etme gücü olduğunu bilmemiz , gerçek aşkın yüreği sıcacık tutabilecek bir pamuk olabileceğini unutmamamız gerekir.
ve son olarak umarım her insanın en zor anlarında bile umut ışığı hep yanında olur ve umarım kibritçi kızda olduğu gibi kimsenin karanlık ve soğuk bir sokakta bitmez ...masalı...